ајде (чест.) - синко (имн.)

Примерите како: „Ајде чедо, ајде синко, стани, со рано пат си фани, крени клепки недоспани“ и слични, ќе се повторуваат често, и во други раскази, но тие примери, кои повеќето ќе ги врзуваат за поетскиот впечаток, се површни, и не секогаш успешни.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Ајде чедо, ајде синко стани, со рано пат си фани, крени клепки недоспани...“
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Над него стоеше мајка му и го будеше: - Ајде, Трајче, ајде синко!
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)