барем (чест.) - ќе (чест.)

Ти, Симон, вели, поарано купувај си купечка. Барем ќе знаеш, вели, дека еден отров пиеш, а вака - илјада отрови.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Многупати се скарани, та не знаеш дали ќе има некој да ископа гроб или дали барем ќе сака да плати.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Кога би можела да го вратам времето!
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Вака барем ќе верувам дека таа едноставно умре!
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Си платил цел, а ќе излижеш одвај половина сладолед а на тукушто избањатите божици секако нема да ве видат, инаку барем ќе ви се изнасмееја на сладоледните капаници.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Не е баш препорачливо да зјапнеш во тукушто избањатите божици, особено ако лижеш сладолед баш кога врви нивната гиздавост.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Ако ништо друго, барем ќе може да избира вакви Катиња, Цветиња, Митриња, Достиња, кои ќе му се бендисаат, и ќе си ги држи на кулата за „своја душа".
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Но добро. Не бев веќе пратеник ама барем ќе снимав нов спот.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
- Барем ќе имаме евиденција колку курви има во државата. - Сифилисот ќе стане транспарентен човече.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Можеби нешто и ќе сликам, барем ќе се обидам.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Колку што чувствуваше неговиот професор и ментор дека му се измолкнува од рацете, толку повеќе Миха уживаше во својата слобода, кога барем ќе ги одбира оние авторитети, свои авторитети, на местото од оние што му ги наметнува фамилијата и кариерата.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Не му помагаше тука сета ука од сите книги што ја беше насобрал во својата нестрижена глава, зашто се покажа дека уште нема книга што барем ќе го воведе ако нема да го води човека низ животот.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Си велеше дека барем ќе ја израдува Мајка, кутрата.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Така барем ќе оставиме некаква трага зад себе.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Ако веќе ништо не можам да сторам за татковината, си мислев, барем ќе го зачувам правото на својата слобода, ќе ú го обезбедам правото на својата литература да не служи на никого и на ништо, освен на самата себе.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Згрешив. Почна да објаснува дека му се чини оти се е в ред; дека е прилично средено околу куќата; но и внатре, исто така, се е в ред!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
И сега мислам дека ако ми кажуваше каде заминува и со каква цел го прави тоа барем ќе знаев зошто не се врати.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Никој не му го знаел името на убиениот а тој одбил да открие кој е и од каде е.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Или барем ќе разјасни нешто во врска со нашево забавено однесување.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А се случи токму во тие денови, кога се прашував зошто го нема, да слушнам дека убиле некого долу, во градот. Во некоја рација.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Ако нозете ме држат, барем ќе играм...
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
- Дојди некој пат. Можеби, нешто ќе ти направам, таму, столче или масиче, или што...
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
„И јас би сакала да бидам јака, Кети, за да можам да работам исто како тебе. Барем ќе се обидам.”
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Токму таков ироничен однос кон машката власт, имплицирал Хегел, бил подлога на Антигониниот отпор кон законот и ѝ овозможил да си го оправда, без потреба да се повикува на никакво поопшто начело, пркосот кон државата. ‌Џуди Гарланд не е Антигона.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
ДЕЛ ПЕТТИ Kоли за пички 15 ГЕЈ-ЖЕНСТВЕНОСТ ‌Објаснувањето за конкретните облици што ги добила културната практика на машката хомосексуалност во поновите англоамерикански општества би било навидум очигледно.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Можеби барем ќе сфател дека политиката на иронија не се ограничува само на жените, односно на биолошките жени, и дека неа не ја отелотворува најдобро трагедијата, туку токму дисидентските односи на публиката на мелодрамата, конкретно односите на геј-машката публика кон женската мелодрама, а со тоа и настраната, инклузивна, благонаклонета идентификација на машката геј-култура со неа.328 ‌Во секој случај, ако некаква иронична позиција е она што им е на геј-мажите заедничко со жените и ако ироничното идентификување со жените е она што ни овозможува да извлечеме поуки за политичкиот пркос од гламурозната изведба со која Џоан Крафорд ги одигрува мајчинските мачеништво и абјектност, тогаш можеби тие наши женски идентификувања се идентификувања што не само што не треба да се обидуваме да ги скриеме в плакар туку треба и ревносно да си ги прогласиме за свои – да ги сфатиме, да ги цениме и да ги негуваме.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Но, да бил Хегел ноќта на закопот на Џуди Гарланд оној петок, на 27 јуни во 1969 година, меѓу кралиците што се насобрале пред гостилницата Стоунвол кога онаму полицијата правела рација, можеби ќе пеел друга песна – под претпоставка, се разбира, дека воопшто знаел да пее.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Банката во Солун не би била разурната, “акцијата-пишува Шатев - навистина немаше целосно да биде успешна, но сепак, во случај на откривање, барем ќе свршеше со нешто, а не со ништо“72.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Или пак да им се дадеш еднаш на оние таму, барем ќе си бидеш мирен.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
За да го кажеш она, што го знаеше, она, што те пребори. Така барем ќе кажеше сѐ.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Барем ќе знам дека еднаш и јас сѐ сум му нарекла.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ќе ми дојде да му се изнавикам, сѐ да му наблискам. Пијан е, ќе си речам, и утре не ќе знае што сум му рекла. Барем ќе знам дека еднаш и јас сѐ сум му нарекла.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ајде заколете ме, велам, барем ќе има со што да се пофалите. Не те колиме, вели војводата, ако се омажиш.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Еднаш го замоли барем да му зборува за присуството на лавиринтот во исламската религија, верувајќи дека така барем ќе се доближи до неговото цариградско време.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Ако не добијам дотогаш пари, барем ќе знам, дека ја посакуваат мојата смрт.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Или барем ќе има поголемо почитување.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Со две плати, ќе биде подруго. Барем ќе си ги нахраниме децата.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Наместо да се обиде да дојде до некоја информација што ќе содржи или барем ќе наслути некаков излез тој по втор пат ги исцедува помеѓу забите истите веќе искажани констатации: дека Загорка минатата ноќ не ја поминала во нејзината постела и дека за жал не е пронајдена нигде во кругот на болницата.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Ете, Пандо, барем ќе се запраша или ќе праша некој друг.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Кога ќе пораснеш во друго поимање ајде пак да бидеме истородни болки и ако тоа „пак“ го нема, Нурудине сине да мине докрај сѐ што иде, барем ќе се биде сега дојди петкамен да се играме во бесчас дојди среќите да си ги измислиме без нас.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
По потопот земјата барем ќе има еден јазик и исти зборови!
„Ненасловена“ од Анте Поповски (1988)
Се надеваше дека ќе прочита некој збор за неа во црна хроника, па така барем ќе дознае во кого се заљубил.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Зошто, бре, не ме погоди в глава? Барем ќе ме спасеше...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
- Одлично што дојде, - му рече татко ми, - барем ќе има со кого да пијам кафе.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Тоа што искрено им раскажувам на луѓето што сѐ ми се случува, ако не ме убие барем ќе ги оттргне тие што не се за мене.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Уште да ја имаше приказната, но барем ќе го има блокот во кој приказната може да се раскаже.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Вака оставајќи сама да решам, ме оставија да се измачувам.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Да ми ја забранеа оваа варијанта и да ми наредеа да појдам со нив, можеби ќе им бев многу лута, но барем ќе ми се скратеа маките.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)