зар (чест.) - може (гл.)

Ако е така, зар можеме да се чудиме на поведението на Руската влада по македонското прашање и на нејзината изјава оти Русија нема да му помогне на комитетот да се создаде “Бугарска Македонија”?
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Што од тоа? Зар можат и зар мораат сите да бидат исти?
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Зар можеше да посака поубав дар.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Зар можеше Рада да чуе попосакуван увослушен акорд.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Зар можеше вака и вака, вели и очите ги врти ко лупени јајца.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Зар можеш да јадеш толку гнасни работи, му вели некој и повторно прснуваме да се смееме.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Зар можеше толку да се излеснам?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Зар може да има толку многу неправда и неа да ја провира низ твоето минато? Не, златна на тетка, никако!
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Зар може да не има милост кон оваа слатка и убава невиност?
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Зар може да се побегне тукутака од девојката од која неодамна не можеше да се одвои ни за прст!?
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Зар можела да се врати кај својот татко, Добре, најдобриот човек на светот!
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Ја грабнаа американската протестантка Елен Стон Бугарката Катерина Стефанова Цилка во месноста Потпрена Скала. 14.000 лири! зар може да се купи нивната младост и убавина Со набрекнати дојки и стројни тела...
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
„Кога ќе стркалаш карпа од ридот зар можеш да знаеш кого сѐ ќе повреди, во што сѐ ќе удри и каде најпосле ќе се распарчи и ќе се здроби!“, ми вели тој а со очите како и вистински да ја гледа таа огромна грамада што се валка од ридот и оди право кон него.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Како карпата да беше тој самиот.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
- Оди да налееш, викам зар може и вода да нема. - Ниедно време е, Јоне, вели, кај се оди сега? 242
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)