не (чест.) - лаже (гл.)

Ете, и поради ова треба да се живее, но како тоа да се живее без себеси? Животот лаже - сонот не лаже
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Милка сакаше да рече дека е нејзино но таа никогаш не лажеше и затоа мораше да ја каже вистината.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Милка сакаше да рече дека е нејзино но таа никогаш не лажеше и затоа мораше да ја каже вистината.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
А тој навистина не лажеше.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
— Значи јас лажам. — Ти не лажеш, тие лажат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Не лажат болки што те болат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Не лажи, велам, украденото ти се гледа во очите.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Не лаже човекот, вели Филип Хаџиевски, туку некој друг нѐ лаже.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ем, тако ми Бога, чедо, тебе може да ти се чини лага, ама мене за вистина, чунки ми е приказано од деда прадеда; чунки во стар век, синко, не лажеа нашите стари како сега што лажат младите.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
И дека бигадирот Језекил можеби и не лаже.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Дури и зборот загубен го употреби што се однесуваше на него. А тоа не е точно.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Се разбира дека не лажеш, но си противречиш - се обидуваше да ја смири Непозанатиот. – Предмалку го нарече слабак. Нели?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Лажеш. Јас не го знам добро јазикот на овие луѓе. - Не, не лажам. А знаеш ли ти нешто друго?
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
- Виде ли? Не лажев, повторува атлетот.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
- Не лажам, учителе, верувајте, не сум напишал, се колнам.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
ЛУКОВ: Не лажам, госпоѓо Христова. Не лажам.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
- Не лажеш, ме прашува Мирковиќ. - Јас сум селанец, господине, велам, и јас не знам да лажам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Зошто се смешка оваа? што е толку смешно?
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Ги прислушкуваат сите разговори и потоа ти се смеат зад грб. Епа, нека се ебат.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Заборавањето не е лажење. Ќе речам дека не лажев. Заборавив, и тоа е вистината.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Џебов ми е ужас. жениве ќе ти се смеат зад грб.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)