не (чест.) - помисли (гл.)

Неволно, ги протегна екстремитетите надвор од креветот, ги зеде очилата со диоптер - 3.5, без кои никогаш во разговор не би можел да ја употреби придавката „очигледно”, ги стави на себе панталоните кои ги носеше веќе четврти ден од неделата и не помисли дека треба да се облече поинаку заради некоја ненадејна средба која би можела да му излезе во пресрет на денот.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Години не помислил на време, спомени. Не помислил дури ни за она што би можело да дојде.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Фоте се прекина токму навреме, кога се фати втората риба - иста како првата, како да беа близначки. („Имаат ли рибите близначки? ”, се праша Боге; но место да си одговори, претпостави: „Сега и за оваа ќе рече дека е за мезе, ама за вторите чашки”.) Но Фоте ништо не рече, можеби и не помисли.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
КОТЕ: Право, демек, оти со сакање го реков — „будалине“, место Бугарине. Ама ич не помислив на вас...
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Земајќи ги предвид насобраните сознанија за животот и за луѓето дали и денес би постапил така како што постапив тие денови? Не сум сигурен...
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Мислам на оној мој совет во кој ја бев спомнал иницијативата.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Но покрај ова што ти го кажувам и што не може да се протолкува на повеќе начини, кажав и уште нешто за кое подоцна бев спремен да се посомневам дека ако не ги поттикнува намерите тогаш може да се сфати како подршка на неговата идеја, која за жал постоела.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Ете, во тој момент станав свесен за чудното, самобендисано, неодговорно дури и опасно однесување кон нашата иднина на поголемиот број мои пријатели, и помислив, не, не помислив само, туку и решив дека морам да ѝ се спротивставам на неодговорноста и на алчноста...
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Ни не помислува дека секоја тајна, и таа што расте во мешето на генералската ќерка, а и оние другите, што никогаш не поминале покрај нечие меше туку само покрај некој авторитет, веднаш стануваат непријатни приказни и шеги.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Паметам дека тогаш си го спомнав оној твој совет од последниве денови.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„И не помислив дека такво нешто ќе сториш, реков, но сепак, мило ми е дека самиот си го избрал правото решение“.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
-А потоа, не мора на таквите приказни да им придава толкаво значење – реков кога ми ја донесе новоста за генералската ќерка.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Притоа и не помислив на она длабење на попречната штица во дебелите меса.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Всушност бев рекол дека секоја иницијатива е в ред но под услов да не се пречекоруваат границите на разумноста.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Не смее секое нашепнување да се зема здраво за готово - ѝ реков.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Ниту еднаш не помислив дека може да има некој што не е радосен како мене, што не е безгрижен.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
А тогаш наведнат, со пушката преку рамо, во која останаа само уште два неубоити фишека, што ги изнајде на дното од пазуварката и ги стави за секој случај, преклонето зачекори надолу по широката трага, свесен дека го надмудрија, дека го исплашија, дека го маѓепсаа така, за веќе ни еднаш во скоро време ни да не помисли на лов на самјаци.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Долго, многу долго тој не помисли на ништо друго, освен на таа игра.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Јасно беа забележливи и двете киски на ушите, и сиот склоп на телото од ѕверот, за да може уште на прв поглед да биде наполно сигурен со кого си има работа, и воопшто да не помисли да се спротивставува.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Остана, сѐ дури не помисли на себе. Остана, сѐ додека не се прибра од сите страни, каде што беше расплинат, сѐ додека не се најде застанат и заблуден во таа темнина. Сега се повлече во своето легло.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Го имаше тој поган поглед и додека се сврте кон масичката и за еден миг го опфати својот нож, чие што сечило проблеснуваше притаено на виделината, а не помисли ништо, ни додека почнаа да го чешкаат јаболкцата од прстите со онаа желба да го допре, да го дофати, тоа тивко живинче, што стоеше веднаш тука, а се чинеше како да е наеднаш многу оддалечено, недофатливо, беше еден ист впечаток како кога гледаш од опачината на двогледот.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
„Како не помислив на тоа. Ами ако задоцни Патрокле? Ако го испревари џелатот?“
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Ако немаш ништо против, јас би го врзал во шталата“.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Никогаш не помислив дека ќе минеш низ неволјите за да дојаваш дури до еден ваков стар, запустен ранч. Но, бескрајно си добредојден.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Зошто не помислив на тој момент?
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Појдов кон куќата и, замислен како ќе настапам, не помислив дека Симон може да има куче.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Луѓето се прибраа, и бидејќи останаа без водач, и не помислија да им притекнат на помош на опсадените.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
О, господи! Што не помислив... Сите ли се враќаат?
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Еве на пример, во регионот од којшто потекнувам хомосексуалците имаат права отприлика колку и христијаните во римските арени: во Загреб геј-парадите се одржуваат под полициска придружба, во Белград геј-парадата заврши со јавен линч на учесниците, додека пак во Скопје и Приштина не помислуваат да прават ни матине, а камоли парада.
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Татко не можеше а да не помисли на патот на јагулите.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Зошто да не помисли дека е во прашање обично недоразбирање што навреме ќе биде отстрането?
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
(Има такви луѓе: ќе ти надробат поединости за чии последици и не помислуваат а дури потоа ќе те погледнат в очи.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Сакаат да го видат не само учинокот туку и последиците од своето несмасното однесување).
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)