ниту (чест.) - да (сврз.)

Тој в црква никогаш не отвораше уста. Ама ниту да зине.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
А притоа не најде за потребно ниту да ме ослови!
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Ѕвонарот тој ден конечно сосема полуде. Неизлечиво. Со денови не можеше ниту да јаде, ниту да спие.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)