ќе (чест.) - крикне (гл.)

Кога ќе си спомнеше на вечноста најмалото пердувче му затреперуваше од среќа и тогаш белиот какаду ќе крикнеше бело среде ливадата на самоубиственото молчење.
„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)
Никако да се излезе на крај со овие проклети источни заемки.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Во една таква ситуација на лингво-историско прогледување и освестување, еден од нашите балкански лингвистички Дон Кихоти ќе крикне: Пријателу мил, си ставивме трн во здрава нога!
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Слушачите го мекнееја лицето. Некој ќе крикнеше, но толку тивко да не ја загуши оваа возбудлива приказна.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Очите ќе и бидат суви и потсемшливи. марија, ќе крикне.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Мислеше дека ќе крикне, ќе замавне, ќе одмазди нечии три исечени маслинки.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Туку ќе крикне некоја жена: — Вот нашла, вот нашла!62 И ние ќе отрчаме да видиме што пишува.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ќе крикнеше жената и, фаќајќи си го лицето со двете раце, ќе го скриеше меѓу колената.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
На оваа точка подоцна Август Рицман ќе крикне во воздух, подоцна ќе се лизне од жицата и ќе знае, иако нема да види, дека сета публика ќе го прифати неговиот крик, дека сиот циркус ќе стане само крик и ништо друго.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Со него го удираа дивјакот, а овој, откако ќе крикнеше од болка, почнуваше да ја пее омилената песна на тој што го удрил; и тоа со милозвучен човечки глас!
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)