ќе (чест.) - фрли (гл.)

Задуман на чардакот Преспанецот одвреме-навреме ќе фрли рибарски мрежи и во нив наместе преспански крапови ќе фати троа носталгични препелкања од кои никој ниту видел ниту ќе види фајде.
„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)
Големи штети, во духовна смисла (а јас пред сé зборувам во таа смисла), тука направија нашите историчари, оние што се задолжени, според природата на својата наука, да трагаат по фактите и по објективната метода што на тие факти ќе фрли најразновидна светлина, од психолошка, антрополошка, социолошка до филозофска.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Врз тебе ќе фрлат шепи испечена и испогазена земја или ќе те покријат со малку суварки и малку гранки зелени скршени на брзина или камење ќе фрлат врз тебе...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Се чу себеси како ветува дека ќе лаже, ќе краде, ќе фалсификува, ќе убива, ќе ја поттикнува употребата на дрога и проституцијата, дека ќе шири венерични болести, дека ќе фрли солна киселина во лице на некое дете.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
И кондуктерот минувајќи крај купето, ќе фрлеше поглед кон нив.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Штом некој ќе фрлеше подебело дрво, тоа ќе ги размрдаше дрвата на кладата и роеви искри ќе сконеа нагоре во мракот, а ние спонтано ќе извикневме на сет глас: - Сурова, сурова, Нова година!
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Кој како влегуваше, откако ќе фрлеше општ поглед преку кафаната, вниманието го разгледуваше јабанџијата.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
На која око ќе фрли, ако не го сака, носот да ѝ падне!
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Потоа ќе фрли око на Сирија и Мароко.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Се качив на него, станав жив плод, заштитен со прстести лисја.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Ете ќе фрли, и сите нас сега - еве сега ќе нѐ разнесе.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
ВАГАБУНДОВА: Можеби, бомба ќе фрли?
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Навистина, кога ќе фрлеше поглед на кај планината и покрај тоа што изгледаше како некое огромно животно премрено под белиот кожуф, таа насетуваше матна радост што ја враќаше во родното село со планините околу него оти годините поминати во рамната земја ги имаа израмнето со хоризонтот на нозете.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Нема-нема, Стравински и Бродски туку ќе фрлат по еден поглед кон Статуата на слободата во Њујорк.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Ноќум им отпоздравуваат на третосменците – веќе издувани дувачи на стакло од соседниот остров Мурано.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Кога ќе фрлеа поглед кон сонцето ќе им се пристореше дека ноти потскокнуваат во виножитото ама кај ќе им текнеше баш тогаш на Моцарт и сомотските виенски валцери!?
„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)
Понекогаш квечерум чистачот на чевли од Plaza de Armas седнат пред портата на својата розова куќичка под огромниот крст на врв рид ќе фрли поглед на параглајдерите над Мирафлорес - колку да им довикне на аздисаните туристи и авантуристи дека сѐ што лета не е кондор, ќе фрли поглед чистачот на чевли и кон сурферите кај Баранко - колку да им довикне на јавачите врз сопствените мечти дека баш во Баранко опирањето на застоеноста на живеачката се правеше со вина, песни и убави жени, а не со некакви пластични секачи на морските бранови.
„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)
Мечката ќе се подисправа, ќе крева камења и ќе се подисправа, велеше, ќе сака да го удри, да го погоди со каменот, ама крмакот е само пред неа, зад неа, покрај неа, в жили, ќе фрли подалеку од него, и така, ќе се умори, или ќе се уплаши и пак ќе се качи на буката, велеше, и ловецот скришум тоа ќе го гледа и пак не ќе се јавува.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)