delinquent - онтологија

Dictionary.com

деликвент повеќе

мн. деликвенти
Вид збор: Именка, машки род
Тој што извршил кривично дело.
Употреба: Правда
Слично со: виновник (м.) , злосторник (м.) , престапник (м.)

престапник повеќе

мн. престапници
Вид збор: Именка, машки род
Тој што извршил престап.
Албански: kundërvajtës, delikuent
Употреба: Правда
Слично со: деликвент (м.)