ѕрнѕурка
мн. ѕрнѕурки
Вид збор: Именка, женски род
Ранг: 21809
1.
Дел од накитот во носијата, сребрен украс за на глава, синџир со ситни пари што се спушта над челото.
2.
Ситни предмети за китење, за украсување, со мала вредност.
Албански:
mjete për stolisje
Коњите беа украсени со китки по уздите, со разни скапоцени пулејки и со ѕрнѕурки.
Тој продаваше разни дреболии: огледалца, мониста, обетчиња и други ѕрнѕурки.
Слично со:
дрангулија (ж.)
