греши (несв.)
Господ да ме прости, неарно сторив, ама пуста лутина човечка е лоша, тики човек колку да се чува да не греши пак ќе згреши.“
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
– „Ах, проклет да е тој саат, си велел сам со себе Силјан, кога им грешив на мајка и на татка, да ме втаса ваква клетва, бев човек сега и да си ги пречекав сватовите, и јас да се веселам како сите што се на свадбава.“
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
БОЖАНА: Не греши душа, Костадине.
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Гледав дека сите се потскиселивте, ама кому му одело на ум дека сум грешил. Проштевајте.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
КОТЕ: Е, проштевајте штом било така. Сум грешил.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Вистина, ете; кој зборува многу и ќе греши! И јас така!
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Ги стисна забите. Не, грешам, се поправи. Тоа е гавранот со очила.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Грешите, ќе им рече.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Го сакаше она, што се случуваше со нивното печалбарско село, луѓето тука беа запрегнати да си го бараат заедно својот живот и успеваа во тоа, мислеше дека сите околу него го чувствуваат тоа такво, а сега занеше дека грешел, што не гледал малку подобро околу себе уште во самиот почеток.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
- Кој знае... Можеби грешиш... - Грешам, не грешам, го сторив...
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Во еден миг го облеа топлина после што како да се исплаши дека можеби грешат, но таа мисла не успеа да го потфати и понесе.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Дали сум грешела. господине?
„Го сакате ли Дебиси“
од Лазо Наумовски
(1973)
Знам, вие не сакавте да дигнете рака, ама ете и јас грешив малку, сега пишман го правам, ама тој беше.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Требаше да му постелиш на женскиот кат, ама ете а грешиме.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
— Море ми, лели пусти свети Јовани беме, Толе, дали не му грешиме на господ ноќеска, — небарем се покаја Миша кога се осамна утрото и кога се виде дека лежи на Толевата десна рака.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
15. КОЈ ЧЕСТО СМРТТА ЈА СПОМЕНУВА, ПОМАЛКУ ГРЕШИ - човекот со тоа на животот повисока цена му давал, уште ако е и бавчованџија тој напросто би решил и кромидовата главица да ја смета за човечка глава...
„Куршуми низ времето“
од Љупчо Стојменски
(1976)
И кога грешиш, и кога не ќе ти оди како што сакаш, не губи волја, не обесхрабрувај се...
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
„Мора да се греши”. Нема време за грешки.
„Диво месо“
од Горан Стефановски
(1979)
МАТЕЈ: Луѓе сме, грешиме. (Пауза) Не ме интересира дали славините се расипани, дали славините се поправени.
„Диво месо“
од Горан Стефановски
(1979)
ПОПОТ: Не греши душа, газда.
„Диво месо“
од Горан Стефановски
(1979)
