небосклон (м.)
И ударат по тетиви, Вешто мрдат прсти он, Из уста му думи живи Летајат дор в небосклон.
„Пeсни“
од Рајко Жинзифов
(1863)
До небо плакати дигнете горе, да блесне, норма - графикон, да екне песна силна ко море, да татни вишен небосклон!
„Мое село“
од Ванчо Николески
(1950)
Небаре сѐ таков сив небосклон се точкаше тука вечно од планиње на планиње.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Таму и отаде ридиштата како да има пожар над кој гори целиот небосклон.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
