папка (ж.)
Лекарот ги крена рамената. Од фиоката во работната маса извади зелена картонска папка. Очигледно со документите на Марија.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
На неколку листа од папката, пишувани со мастило, Елена го препозна ракописот на Марија.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Нацртите ги ставив во папка и внимателно ги чував.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Работите во куферот ми се уредно и внимателно спастрени, а врз нив лежи папката со рефератот што треба да го прочитам.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
А идниот пат кога влегував, имав впечаток дека истата фијока е отворена и дека секој момент оттаму ќе ја извлече истата папка.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Ковертот на благодарноста што ја претставуваше во одредена мера и мојата судбина веројатно се наоѓаше во сината папка што иследникот ја оставаше во фиоката од неговата десна страна додека излегував.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
До мене е папката со сведоштвата, документација за цела една повест.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Ја отворам папката, ја земам топографската карта и седнувам на тревата.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Во неговата папка имаше цртежи, разни описи, раскажувања на поединци, а имаше и една топографска карта на Долнец што ја изработил самиот, како и опис на долнечките гробишта.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Се склопи како папка
во една единствена црта
- кога нема растојание
и си е едно - совршен коитус
на брегот на океанот.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Човекот во сив костим и бела кошула, оној кој и во мое присуство прилично долго се дошепнуваше со Вртанов, најпосле ја собра папката од бирото, му се заблагодари за услужноста и помошта, а потоа, поминувајќи покрај моите нозе качени на бирото, го задржа за момент својот студен и безизразен поглед на мојата дребнавост.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Сите погледи беа свртени кон госпоѓа Мариела која отиде зад катедрата, ја отвори фиоката и оттаму извлече папка со материјали.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Мојот адвокат Стојко Руменов ја отвори папката со материјали и, распостилајќи ја на масата, под десната корица ми ја фати раката и силно ми ја притисна, сакајќи да ме врати во мигот во кој сум и да ме подготви за оној што следуваше: нејзиното влегување во судницата.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Госпоѓа Мариела ја затвори папката, погледна во возбудените лица на осамените срца, направи пауза од неколку мига, и рече: „Ве слушнав и можам со сигурност да ви речам, вие сте во право.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Дедо ми се радува, со рацете шлапка, сликички од мотори, собра полна папка.
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
