угодува несв.
угодување ср.

угодува (несв.)

Тие, навикнати дома во сѐ да им се угодува, „да им се оди по ќефот“ како што се вели, го задржуваат истото однесување и со другарите.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Пискулиев делка, длаби, го угодува калемот и еве го облепува со восокот.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
А потоа бесрамно додава, за да го слушне и Бојка: - Навистина знае да угодува.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
На крајот го предупреди за чудната опсесија на Марија со телефонирањето. – Угодувајте ѝ – рече. – Не грижете се, докторе – рече Сатурн радосно. – Тоа ми е специјалност.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Ако хомофобијата понекогаш дејствува не толку да ги угнетува хомосексуалците колку што да го варди однесувањето на хетеросексуалците и да ги тера еден со друг строго да се држат во согласност со наложеното од соодветните полови и родови улоги, од страв да не заличат настрани, можеби една од општествените функции на трансфобијата е да го варди однесувањето на лезбејките и на геј- мажите и преку терор да ги натера да му се потчинат на родовиот стил што се смета за соодветен за нивните полови. ‌А, се разбира, има и многу други лоши причини, покрај трансфобијата, геј- мажите денес без многу мислење да го отфрлат аргументот на Фелоус: сексизмот, мизогинијата, женственофобијата и/или некоја готовност ним да им се угодува; мачоизмот, снобизмот, срамот, одрекувањето, рефлексниот антиесенцијализам и најразличните други облици на постоунволскиот геј- ослободителен догматизам.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)