крајбрежје (ср.)
Жителите на ова мало азиско крајбрежје затворот го наречуваа со име што не може да се запамети.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Рајнското крајбрежје е најпознато лозарско-винарско подрачје во Германија и од овие места со точи квалитетно германско шампањско вино.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Меѓутоа, целото високо и ридесто крајбрежје на Рајна, и од една и до друга страна, е послано со лозја, па други и под самите врвови, кои некаде се повисоки од скопско Водно.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Надвор имаше виулици и од снегот беше побелено сето крајбрежје.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
3. И пак доколку беше таа, Рубина Фаин уште еднаш излезе пред моите очи, излезе од ништо речиси од некаква линија на мрак и полумрак, слична на нејасен кораб што расне од точка и се доближува низ темни гами додека зад него, зад неговата сѐ појасна силуета, останува повидокот без привлечност и без моќ да предизвика генуфлексилност за осаменикот на крајбрежјето.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Нагласи дека манастирот отсекогаш бил словенско просветно и културно жариште; дека населението околу манастирот по вера се православни; дека прават целина со крајбрежјето на езерото.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Подбивниот, избрчкан глас на Сириецот грубо го влече кон студената пареа на крајбрежјето, скоро со болка ја сече мирната поврвнина на идеализираната визија: - Оној што го имаше каменот пред мене ја матеше мудроста со безумност.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Пиеа и разговараа некое време, повеќето на заеднички теми, сѐ додека најпосле Ливајн не изрази желба да види како изгледа крајбрежјето под небо без ѕвезди.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Ретко се наоѓа во Велика Британија, но затоа е доста популарен во Соединетите Држави, посебно на Западното крајбрежје.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
По песочното крајбрежје коњи фучат Нозете им се долги (со колената ги допираат жабрите што им израснале на вратот).
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Има денови кога испловувам
на незнајни крајбрежја.
Пленета и вознемирена.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Ме фрлија мигум во лежалка на тивко крајбрежје, каде шумливите бранови го прелеваа сето она што Типот кој бараше запалка умееше да го каже.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
Таму, во топлите предели на дуплиот континент, палавее низ егзотичните крајбрежја.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
