прасостојба ж.

прасостојба (ж.)

По сѐ изгледа дека тнр. гравури од Виндзор, на пример, кои светот едновремено симболички го покажуваат во неговата прасостојба и во неговиот катаклизмички самрак, настануваат токму врз темелите на таков тип “леонардовски” визии.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Владеат архаизмите и некоја народна прасостојба како идеологија на нацијата.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)