сувопарен прид.

сувопарен (прид.)

Сувопарен си, ми рече. Не знаеш да сонуваш.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Недостаток на книгава е делумно сувопарниот семиотички приод.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
И токму на тој начин таа го разубавува сувопарниот миг од работните обврски, несвесно дури преточувајќи ја и сета техничка терминологија во една продолжена, незгаслива метафора.
„Зборот во тесен чевел“ од Вероника Костадинова (2012)