учено прил.
ученост ж.

учено (прил.)

Катето го разбра разговорот, но од дома беше учено: „виде — не видов; чу — не чув", ништо да не кажува, па ни пред бегот да се испушта дека разбрало што зборува тој и што прави.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
- Учениот глаголи по учено- велеше Петре Даскалот.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Јас седнував покрај неа, таа ќе ми дадеше варен компир или парче леб со путер и, додека работеше, додека џвакав, чекав брат ми да дојде во кујната – знаев дека веќе е буден и ги повторува лекциите што ги имаше учено претходниот ден.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Таја таму има учено и соработувано со некои од нејзините учители и колеги.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
- А, газот му, мајчин... - викна Јани. - Некој кератаја, го составил писмото... Како многу учено ми изгледа.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)