фолира несв.

фолира (несв.)

Не фолираше: се мачеше, беше жив грч и броеше еден, два, три, четири, пет, до илјада и двапати повеќе и пак сонот не можеше да се провлече под рампата на неговата свест.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Навистина, имаше шеесет години и не фолираше, тој човек со нејаки, крцкави зглобови од врелото теме до рабовите на стврднатите рамни стапалки.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Не фолираше: лазеше со грб по стутканиот чаршав, главата му паѓаше или нозете му виснуваа а некој пршлен во нејакиот `рбетен столб молскаше со брзи кратки болки.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Тогаш луѓето се фолираа: обично го преуредуваа просторот што помалку да личи на себе.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
- Не туку фолирај, мислиш дека не видов дека ти се допаѓа? – му свикав на шега. – Не била лоша! Море, авион е за тебе!
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Мулти тач технологија прва класа две, три, другарчиња на една маса учителката Наде посматра и фолира со виртуелни алатки ги контролира.
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)