штиркан прид.

штиркан (прид.)

Неудобни му беа и штирканата јака на кошулата и машната- пеперутка, оти и тој, како и неговата поранешна жена, имаше ставено повеќе килограми последниве години.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Ме смири глетката: белите штиркани чаршафи, беспрекорно испеглани околу рачно изработената бордура, ја истакнуваа убавината на старинскиот кревет, чии украси од месинг сега сјаеа како позлатени сијалици.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
И, раскажува, како нејзината ќерка, со сите квалитети во кој спаѓаат оние од кујната и дворот пред куќа, ги знае девојчето ама не вреди... никој веќе не бере гајле за штиркан чаршав што крцка под тебе и икебана од цвеќе собрано од бавча што сама си ги одгледала.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Не траеше долго седењето кај кумот на клупите покриени со ткаени килими и масите со бел како снег штиркан дамаст.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)