зар (м.)
Но ловот и за него, како и за сите, беше зар и тој не еднаш се врати со празни раце...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Зарчето се сепнува од опојот на своето вртење околу себе, подрипнува и стивнува, квадратесто, бело и мртво.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Запалените зеници се шират, демнејќи го скокањето на зарчето. Ги заморува ова кривуличење.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Го гледа зарчето како отскокнува од јадрата црвена рака, се превртува во воздухот и за миг ја остава трагата на својата белина.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Пресудата треба да ја извлечат на среќа - зарот се фрла за и совеста фрлена да биде...
„Куршуми низ времето“
од Љупчо Стојменски
(1976)
А храброста ти била коцка: како да го свртиш зарот, на твое ќе излезе.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Податен на чинки исти недостоен паднат цар, моќ сенишна круни бистри податни на палав зар кон себе ги влече блиски плен понизен возврат- дар.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Зарот секако е фрлен. Додека тој се тркала. Едо ќе се опушти па ќе види...
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Кога врвеа по улицата од Бит Пазар до Чаир, притисната од двете страни со ниски куќарки што одвај ѕиркаа врз ѕиданите огради, полна со деца и жени повеќето наврени во шалвари и понекоја со црн зар преку лицето, сурати што не наликуваа на Македонците, Пелагија зажала што Мурџо не е со нив.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Клетници, кој ве брка!?“ им свика на заровите и над пуловите како крило прпна неговата рака.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Сонцето качено на огнена колесница што ја влече зелена раскрилена птица го исмејува на заровите блескотот А тие од лутина трескотат трескотат по синорите на таблата. Ликува со трескотот раката на маестрото. *
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Црномурниот заровите ги фрли Облакот се повлече од челото, се стопи И затечен помисли: љубовта кога ќе те опие зарот не смее да е врл, и се пофали: „Можев да ја уловам пастрмката, за прекрасна вечер на ѕвездениот чардак!
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Целиот живот ти лета по мислите и, до последниот вртеж на зарот, доживуваш оргазам.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
