саштиса (св.)
По овие зборови тој раскажа приказна со која ги саштиса сите околу него: - Знаете каде е Горна Порта, им рече со таинствен глас.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Пуста стројница! Колку бргу, со какви зборови и со каква леснина го саштиса таа ресенскиот момок за момата, единствената ќерка на Попставревци...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Таа не проговори. Замислена, саштисано гледаше во прстењето...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Посебно го саштиса кучешкиот посмртен ритуал што го доживеа или можеби го откри последнава зима.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Да се саштиса човек! Така велеше мајка му, Влаинката од Белица.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Да се саштиса човек и да се чукне, господи!
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
